Has,Osmanlı İmparatorluğu toprak düzeninde yıllık geliri yüz bin akçeden çok olan topraklar ve bu topraklardan alınan vergi,
Tımar Sistemi:
Osmanlı Devleti önceki islam devletlerinde değişik isim ve şekillerde görülen bu sistemi Selçuklulardan alarak geliştirmiş ve tımar sistemi adıyla uygulamıştır. I.Murat zamanında gerçek anlamı ile uygulanan tımar sistemi devletin sınırlarının genişlemesiyle orantılı olarak yaygınlaşmış ve gelişmiştir. Osmanlı Devleti tımar sistemi ile bazı topraklarının gelirlerini hizmet karşılığı olarak askerlerine memurlarına vermiştir.
Devlet tarafından gelir miktarlarına göre ayrılmış hizmet karşılığı devlet görevlilerine verilen topraklara dirlik denilirdi.Dirlik devlete ait miri arazinin en büyük bölümüydü. Bu bölüm belli bir toprağı ve işleyiş tarzını ifade ederdi. Bu toprakları ekip biçenler aynı zamanda tımarlı sipahi adındaki askerlerden yetiştirmek zorundaydı.Bu toprakların en büyük 2 iyi yanı hem üretimde devamlılık sağlanırdı. Hem de ordunun hazır askeri bulunurdu.
Has: Padişaha hanedan üyelerine sadrazama beylerbeyine sancak beyleri ve üst düzey görevlilere verilen topraklardır.Yüz bin akçeden fazla geliri olan bu topraklar emrine verilen görevli görevinden ayrılana kadar aynı kişi de kalırdı.
Zeamet:
Zeamet:
Eyalet merkezlerinde oturan üst düzey yöneticilere verilirdi. Gelirleri yirmi bin ile yüz bin akçe arasında olan topraklardır.Zeamet sahipleri görevde kaldıkları sürede zeamatlerini kullanırlardı.
Tımar:
Tımar:
Senelik gelirleri yirmi bin akçeye kadar olan dirlik topraklarına tımar adı verilirdi. Osmanlı Devletine hizmeti olan bir kısım asker ve memurlara verilirdi. Tımar sahibi bu kişiler tımarın gelirlerine göre üç bin akçe kılıç hakkı alırlardı. Kalan her 3 bin akçe için bir cebelu beslerlerdi.
İltizam:
İltizam:
Fatih döneminde tımar sistemi dışında kalan toprakların vergilerini toplamak için getirilen bir düzenlemedir. Bu uygulama 17.yy da tamamen yaygınlaşmıştır. İltizamların açık artırma yolu ile verildiği kişilere mültezim denir. Mültemzimler aynı zamanda iltizamlarının üzerinde insanları ve bölgeyi yönetirlerdi. Osmanlı otoritesi sarsılınca mültezimler vergiyi artırdılar ve derebey gibi olmaya başladılar.
Tımar, Osmanlı İmparatorluğunda bir kısım asker ve memurlara verilen, belirli bölgelerde tahsis edilmiş vergi kaynaklarına ve yıllık geliri 20,000 akçeye kadar olan askerî dirliklere verilen ad.
Tımar, Osmanlı İmparatorluğunda bir kısım asker ve memurlara verilen, belirli bölgelerde tahsis edilmiş vergi kaynaklarına ve yıllık geliri 20,000 akçeye kadar olan askerî dirliklere verilen ad.
Dirlik: Görev karşılığı olarak başarılı kişilere verilen topraktır. Dirlikler devlet malı olup gelirlerine göre Has, Zeamet, Tımar olmak üzere üçe ayrılır.
Has: Yıllık geliri yüz bin akçeden çok olan dirliktir. Padişahlara divan üyelerine, yüksek dereceli memurlara verilirdi. Göreve karşılık, Has alanlar devlete sipahi ya da Cebeli denilen (atlı asker) yetiştirirdi.
Zeamet: Yıllık geliri yirmi bin ile yüz bin akçe arasın*dadır. Orta dereceli memurlara ve komutanlara görev karşılığı verilirdi. Zeamet alanlar o bölgede oturmak ve asker yetiştirmekle yükümlüydü.
Tımar: Yıllık geliri üç bin ile yirmi bin akçe arasında olan dirliktir. Görev karşılığı verilen Tımar, veraset yoluyla kimseye bırakılamaz. Tımar alanlar üç bin akçeyi kendi geçimlerine ayırırlardı. Buna kılıçtımarı denilir. Diğer gelirlerle, Cebeli ve Eşkinci denilen askerler yetiştirirlerdi.
Has: Yıllık geliri yüz bin akçeden çok olan dirliktir. Padişahlara divan üyelerine, yüksek dereceli memurlara verilirdi. Göreve karşılık, Has alanlar devlete sipahi ya da Cebeli denilen (atlı asker) yetiştirirdi.
Zeamet: Yıllık geliri yirmi bin ile yüz bin akçe arasın*dadır. Orta dereceli memurlara ve komutanlara görev karşılığı verilirdi. Zeamet alanlar o bölgede oturmak ve asker yetiştirmekle yükümlüydü.
Tımar: Yıllık geliri üç bin ile yirmi bin akçe arasında olan dirliktir. Görev karşılığı verilen Tımar, veraset yoluyla kimseye bırakılamaz. Tımar alanlar üç bin akçeyi kendi geçimlerine ayırırlardı. Buna kılıçtımarı denilir. Diğer gelirlerle, Cebeli ve Eşkinci denilen askerler yetiştirirlerdi.
Eşkinci Tımarı: Savaşlarda yararlılık gösteren askerlere verilirdi.
Mustahfaz Tımar: Cami imamlarına ve hatiplerine, saray görevlilerine verilirdi.
Osmanlılar'da ilk parayı Orhan beyin bastırdığı bilinmekteydi. Son yapılan araştırmalarda Osman Gazi'nin bastırdığı para bulundu. Osman Gazi'nin hangi tarihte para bastırdığı saptanamadı. Orhan beyin bastırdığı paraya Akçe denir (1327). İlk Osmanlı darphanesi Bursa'da idi. I. Murat bakır para bastırdı. II. Murat bastırdığı paralarda Sultan ünvanını kullandı.
İlk altın para Fatih tarafından bastırıldı.
