Umberto Eco (d. 5 Ocak 1932),
İtalyan bilim adamı, yazar, edebiyatçı, eleştirmen ve düşünürdür. 20. yüzyılın önemli düşünce adamlarından biridir. Takma ismi Dedalus'tur.
İtalya’da Piemonte bölgesinde Alessandria’da doğan Umberto Eco, 1954'te 22 yaşındayken, Torino Üniversitesi’nden doktora derecesi aldı. Tezinin konusu erken filozof ve dinî düşünür Aquinolu Aziz Tommaso'ydu. 1954’ ten 1959’ a kadar Milano’ da İtalyan Radyo Televizyonu RAI’ nin kültürel editörü olarak çalıştı ve Torino Üniversitesi'nde ders verdi (1956-64).
Eco 1958-59’da askerliğini yaptı. Milano (1964-65) ve Floransa’da (1965-69) üniversite hocalığı görevinde bulundu. 1969’dan 1971’e kadar Milano’da Politeknik Enstitüsü'nde öğretmendi. Eco henüz 39 yaşındayken İtalya’nın kuzeyindeki Bologna Üniversitesi’nde göstergebilim profesörlüğü unvanını aldı.
Dünya kamuoyunun gündemine Gülün Adı ve Foucault Sarkacı gibi romanlarıyla giren İtalyan yazar, aynı zamanda Orta Çağ estetiği ve göstergebilim dalının ustalarındandır.
Eco’nun edebi kariyeri 1950’ lerin sonunda, "İl Verri"de köşe yazarıyken "Diario minimo" yu (1959-61) yazmasıyla başladı. "Marcatré" (1961) ve "Quandici"nin (1967) kurucularının arasında yer aldı, 1971’ den sonra "Versus" un editörlüğünü yaptı ve "Semiotica", "Degrés", "Text", "Structuralist", "Review", "Communication", "Problemi deli İnformazione" ve "Alfabeta"nın editörler kurulunda yer aldı. Günlük gazetelere ("Corrire della Sera"), haftalık dergilere "L’Espresso" ve sanatsal ve entelektüel dergilere ("Quindici", "İl Verri", ve diğerleri) yazılar yazdı.
1970’lerden itibaren, genel okuyucular bir tarafta ve akademik uzmanlar diğer tarafta olmak üzere değişik kitleler için yazdı.
Aldığı ödüller;
1982 McLuhan Teleglobe Ödülü, 1982 Medicis Ödülü, 1981 Anghiari Ödülü, 1981 Strega Ödülü, 1981 Viarreggio Ödülü.
Eserleri;
Açık Yapıt ,(2001)
Alımlama Göstergebilimi ( 1991) ,
Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti (1995) ,
Avrupa Kültüründe Kusursuz Dil Arayışı (1995)
Beş Ahlâk Yazısı (1998)
Baudolino (2003)
Cecü'nün Yer Cüceleri (2006)
Çirkinliğin Tarihi ( 2009).
Foucault Sarkacı, ( 1992),
Gülün Adı , ( 1986).
Günlük Yaşam'dan Sanata (1993)
Güzelliğin Tarihi (2006)
İnanç mı, İnançsızlık mı? (2005)
Kant ve Ornitorenk
Kraliçe Loana'nın Gizemli Alevi ( 2005)
Ortaçağ Estetiğinde Sanat ve Güzellik (1998)
Mükemmel Dili Arayış
Ortaçağı Düşlemek (1996)
Opera Aperta
Önceki Günün Adası, (1995) ,
Somon Balığıyla Yolculuk (1997)
Yanlış Okumalar (1997)
Yorum ve Aşırı Yorum,(1996)
Zamanların Sonu Üstüne Söyleşiler (2001)
Kaynak: http://www.msxlabs.org
