Rako,
Pirinç,
Buğdaygiller (Poaceae) familyasından mısır ve buğdaydan sonra en fazla ekimi yapılan otsu bir bitki türüdür. Bitkisine çeltik,tanesine pirinç denir. İçeriğinde bol miktarda nişasta ve vitaminler vardır. Pirinç kabuğundan “Phytine” elde edilir.Bu madde gelişmeye yardımcı olur. Zihin açıklığı sağlar. Türkiye'de pirinç ekimi 1936 yılında yayımlanmış 3039 sayılı yasa ile düzenlenmiştir. Yasaya göre, pirinç (çeltik) ekimi il ve ilçelerde kurulacak çeltik kurullarından alınacak izne bağlıdır. Tanesinin şekline göre pirinçler üç gruba ayrılır; yuvarlak taneli olanlar nişasta açısından daha zengindir. İtalya, İspanya, az miktarda da Afrika ve Asya'da yetiştirilir. Kaliteli pirinç taneleri genellikle uzun olanlardır ve İtalya, Pakistan, Hindistan ve Amerika'da yetiştirilir.
Çorba ve tatlılar için idealdir. Uzun taneli olanlar ( 6mm.'den uzun ) yarı saydamdır ve aynı oranda nişasta içermezler; bu yüzden de pişirilirken daha az yapışırlar.
Diğer Türleri;
Amberbu,
Baldo, Basmati, Bersani (Uzun taneli),
Çilav (Kokulu, yasmin türü-Yasemin Kokulu pirinç)
Dağ,
İran pirinci,
Kabuklu pirinç, Kepekli pirinç,
Çilav (Kokulu, yasmin türü-Yasemin Kokulu pirinç)
Dağ,
İran pirinci,
Kabuklu pirinç, Kepekli pirinç,
Moki(Japon Pirinci),
Nero-Uzun taneli,
Rako(İri taneli bir tür) ,
Rako(İri taneli bir tür) ,
Sütlüaş,
Yabani pirinç,