İras, (Eskiden).
Verme, getirme, miras bırakma,
İras-ı fütur (usanç verme, sıkıntı verme),
İras-ı keder (üzüntü verme).
İras-ı mazarrat, iras-ı zarar (zarar verme, dokunma).
Sebep olma, gerekme, gerektirme.
İras etmek, sebep olmak; vermek,
Verme, getirme, miras bırakma,
İras-ı fütur (usanç verme, sıkıntı verme),
İras-ı keder (üzüntü verme).
İras-ı mazarrat, iras-ı zarar (zarar verme, dokunma).
Sebep olma, gerekme, gerektirme.
İras etmek, sebep olmak; vermek,
Sebeb olmak, vermek.
Vâris kılmak, miras bırakmak, miras yemek.
Gerekmek.
