Halk arasında çeşitli yörelere göre aşağıdaki isimlerle bilinir.
Karakavza (Yaban havucu),
Karakavza (Yaban havucu),
Cinzab (Yaban havucu),
Teber otu-Teper otu-Deper Otu,
Gelinparmağı,
Pürçüklü,
Balkamış,
Yerebatan,
Yer otu,
Yerekaçan,
Kızıl ot.
Havuç,
Maydanozgiller (Apiaceae) familyasından, koni biçimindeki kazık köklü bir bitkidir. Etli kökü için sebze olarak yetiştirilen iki yıllık otsu, 50-100 cm. uzunluğunda bir kültür bitkisidir. Daucus sativus, Daucus carota olarak iki türü çok yaygındır. 60 kadar türü vardır.

Havuç kökleri çiğ (pişirilmemiş) olarak yenildiği gibi yemeklere ve salatalara katılarak, suyu çıkarılarak, tatlıları ile turşusu yapılarak bol bol tüketilir. Tavşan denilince akla gelen ilk yiyecektir.
Ayrıca, havuç cildin asit oranını dengeler, cilt üzerinde oluşan hasarları onarmaya yardımcı olur.
Provitamin A, karoten açısından zengin olan havuç, antioksidan olarak da çok önemlidir ve kalp hastalıkları ve bazı kanser çeşitlerinden korur.
Kalbin dostu da olan havuç, kandaki kolesterol düzeyini düşürmenin en kolay yoludur.
Gözlere iyi geldiği de rivayet edilir. Havuç, içerdiği yüksek lif oranıyla peklik (kabızlık) çekenlere iyi gelmektedir.
Besin değerleri; (100 gr. taze havuç):
30-42 kalori; 1,1 gr. protein; 9,7 gr. karbonhidrat; 0 kolesterol; 0,2 gr. yağ; l gr. lif; 36 mgr. fosfor; 37 mgr. kalsiyum; 0,7 mgr. demir; 47 mgr. sodyum; 341 mgr. potasyum: 23 mgr. magnezyum; 8.115-11.000 IU A vitamini: 0,06 mgr. B1 vitamini; 0,05 mgr. B2 vitamini; 0.6 mgr. B3 vitamini: 0.15 mgr. B6 vitamini: 7,6 mcgr. folik asit: 6-8 mgr. C vitamini ve 0,6 mgr. E vitamini.